پاییز...

امروز صبح بعد از خداحافظی با بابا علی جان برگشتم توی اتاق خواب هنوز زود بود برای بیدار شدن خودم را رها کردم روی تخت و چشمانم را بستم هوا سرد بود و مور مورم می شد باد خنک پرده ی اتاق را تکان می داد و صدای گنجشک ها هم از بیرون می آمد دست و پایم داشت یخ می زد اما این خنکی را دوست داشتم چند دقیقه بعد تو هم بیدار شدی حسابی سردت شده بود و دنبال من می گشتی صدایت زدم:امیر حسام جان من اینجام با چشم های نیمه باز و پر از خواب آمدی سمتم بغض کرده بودی و دستها و پاهایت یخ زده بود  محکم در اغوشت گرفتم سرت را چسباندم به سینه ام دستم را دورت حلقه کردم و همین طور که پتو را رویمان می انداختم گفتم وای وای چه سرده با چشم های تقریبا بسته از ته دل خندیدی و گفتی من مامان دخ(من مامانو با دستام یخ میکنم)و با همان خنده به خواب رفتی 

نفس های گرمت می خورد به گردنم و هنوز باد سرد می رفت و می آمد وهوا عجیب بوی پاییز گرفته بود من اما دیگر خوابم نمی برد خواستم در کنار پسرم بمانم و رویای شیرینش را به هم نزنم غرق بودم در لذت نفس های گرم پسرکم و همین طور فکر می کردم به هرچه که به ذهنم می رسید به این که امسال دیگر دانشگاهی در کار نخواهد بود و اینکه چقدر زود می گذرد و اینکه چه خوب که من و علی جانم امیر حسام جانمان را داریم و اینکه چقدر خوب می شد که برای پسرکمان یک نی نی خانوم بخریم و اینکه قبلش باید حسابی با پسرکم خوش بگذرانیم و اینکه...

پاییز خوب است همین که حتی بویش بیاید آدم را فکری می کند و به جنب و جوش می اندازد و من هم امروز بی اندازه حالم خوب است و این خنکی حسابی سر ذوقم آورده به همین خاطر به محض خوردن صبحانه با عزیز دردانه ام شروع کردم به فوتبال بازی کردن و فریاد میکشیدم مامان پاس میده به بازیکن شماره ده امیرحسام شهرابی و توی دروازه گللللللل گل و امیر حسام جان با هر بار گل گفتن من چنان ریسه می روی ازخنده که مرا هم به خنده می اندازی دوستت دارم پسر شاد و با نشاط من 

+شب ها با بابا علی جانمان می روی مسجد و من مدام ذوقتان را می کنم و کیف از این همه رفاقتتان 

+ساعت هفت با هم رفتیم پایین و با بچه ها بازی کردیم دمپایی ات گلی شد و بدون اینکه به من بگویی شلنگ را از داخل حوض کشیدی بیرون و سعی کردی بشوییش اما وقتی نشد دمپایی را انداختی داخل حوض و من مردم از خنده بعد هم آستین لباست را و همین طور پاچه های شلوارت را بالا زدم جوراب هایت را هم در آوردم وبا دمپایی که به اصرار پایت کرده بودی بین بچه های اتو کشیده و سوسول برج چیزی شده بودی برای خودت ( به خاطر سرمای هوا آستین بلند و شلوار کلفت پایت کرده بودم ) بعد هم که ساعت نه بابا علی جان آمد با همان تیپ نازنینت با بابا علی جان رفتیم اقدسیه و شیرموز خوردیم حالا هم با بابا علی جان رفته ای خانه مامان جون و مامان جون برایت ماهیچه گذاشته است و چون دیدیم که داری از فرط خستگی بیهوش می شوی تصمیم گرفتیم همانجا بروی و بخوری و بین راه با خیال راحت بخوابی دوستت دارم پسر خودکفا و مستقل من

+ساعت الان 10 شب است